W poprzedniej części zająłem się finiszem ligowych rozgrywek w Tadżykistanie, w niniejszej skupię się na finale pucharu, granym w ostatni czwartek.
Był to finał edycji nr 30. Grany był na Stadionie im. 20-lecia niepodległości w Chodżencie.
Naprzeciw siebie stanęli: Istiqlol Duszanbe (po raz 12., wcześniej 8 triumfów w latach 2009, 2010, 2013-2016, 2018 i 2019 oraz porażki w latach 2011, 2012 i 2017) oraz FK Chodżent (po raz ósmy, wcześniej wygrane w latach 1998, 2002, 2008 i 2017 oraz porażki w latach 1997, 2002 i 2010).
Oba zespoły grały między sobą finał dwukrotnie: w 2010 roku Istiqlol zwyciężył aż 5:0 a 7 lat później Chodżent wygrał 2:0. Oba mecze grane były na stadionie Pamiru w Duszanbe.
Droga Istiqlola do finału: Duszanbe-83 (2:1 dom), Faizkand Wose (5:0 dom), Eschata Chodżent (4:3 dom, 3:0 wyjazd)
Droga Chodżentu do finału: Pachtakor Dżabbur Rasułow (6:0 dom), Chatlon Bochtar (1:0 dom), Rawszan Kulob (4:0 dom, 0:2 wyjazd)
A jak potoczyły się losy tegorocznego finału:
Istiqlol Duszanbe – FK CHODŻENT 0:2 po dogrywce (Zijojew 105, Serdiuk 117)
Wybornych sytuacji nie brakowało obu ekipom w podstawowym czasie gry. Lecz nie umiały tego zamienić na gola. W dogrywce stopniowo inicjatywę przejmowały “Orły” i uzyskały upragnione prowadzenie. Ibragimzoda wykonywał rzut wolny tuż przed polem karnym (wcześniej Kirgizbojew złapał piłkę zbyt daleko od bramki), golkiper mistrzów odbił piłkę a dobił ją z bliska Zijojew. W końcówce dogrywki niską centrę z prawej flanki otrzymał Serdiuk. Rosjanin w podstawowym czasie nie wykorzystał paru dogodnych okazji lecz w tym momencie pewnie wykończył podanie strzałem z bliska, pieczętując piąty triumf Chodżentu w tych rozgrywkach. Gratulacje!
Istiqlol: Kirgizbojew – Dżurabojew Ż, I.Dżaliłow, Nazarow (91.Zoirow), Imomnazarow, Mabatszojew, Dżurabojew, Noma, Sulajmonow (79.Rachmatow), Soirow Ż, M.Dżaliłow Ż
Ponadto Ż – Berdijew z ławki Istiqlola
Chodżent: Barotow – Karimow (68.Barotow), Oczyłow, Ibragimzoda, Abdusalimow, Bobojew (102.Zijojew), Saidow, Bobodżonow, Jodgorow (68.Tursunow), Bozorow, Serdiuk (117.Karimow)
Sędzia: Murtazojew (Duszanbe)
Widzów: 20700 – najwyższa finałowa frekwencja w XXI wieku. Wyższa była tylko w pierwszym finale pucharu, kiedy w 1992 roku na stadionie Pamir w Duszanbe miejscowa drużyna ograła 1:0 Regar-TadAZ Tursunzoda. Wówczas aż 21 tysięcy widzów oglądało z trybun tamto spotkanie. Teraz zabrakło niewiele do rekordu a warto dodać, że wciąż mamy czasy “covidowe”.
Zespół Rustama Chodżajewa za triumf w tych rozgrywkach otrzymał 25 tysięcy somoni (ponad 9 tysięcy zł) zaś przegrany Istiqlol – 20 tysięcy somoni (7214 zł). Najlepszy zawodnik spotkania, bramkarz Chodżentu Dalerdżon Barotow otrzymał nagrodę w postaci 5 tysięcy somoni (trochę ponad 1800 zł).
Zwycięzcom gratuluję trofeum! Do liderującego pod tym względem Istiqlola brakuje im już tylko trzech triumfów.
Zaś wszystkim kibicom tadżyckiej piłki dziękuję za sezon 2021!
Autor tekstu: Łukasz Bobruk
Wyświetleń: 235