Wasze oczy
na piłkarską Azję
Zacznijmy od Uzbekistanu, gdzie rozegrano finał Pucharu Ligi.
Naprzeciw siebie stanęli: Pachtakor Taszkent oraz AGMK Olmalik, czyli te same ekipy, które grały ze sobą w finale Pucharu Uzbekistanu.
Droga Pachtakora do finału: najpierw w fazie grupowej Kokand-1912 (0:4 dom), FK Buchara (2:1 wyjazd) i Lokomotiw Taszkent (2:1 dom) a w fazie pucharowej Szortan Guzor (3:0 dom) i znów Kokand-1912 (4:2 wyjazd).
Droga AGMK do finału: najpierw w fazie grupowej Kyzyłkum Zarawszon (4:0 dom), Metalurg Bekobod (1:1 dom) i Bunyodkor Taszkent (4:3 dom) a w fazie pucharowej Metalurg Bekobod (1:0 dom) i Dynamo Samarkanda (3:0 dom).
Gole: Umarow 64, Toszmatow 86 – Siergiejew 5, Ćeran 42, 67, Chamdamow 50, 55, Alidżanow 78
https://mover.uz/watch/OWPvOtqm/?start=0
Taszkenckie Lwy nie pozostawiły cienia wątpliwości i zgarnęły potrójną krajową koronę. Do mistrzostwa i pucharu kraju dołożyły Puchar Ligi. Co tu gadać, sami zobaczcie tę ofensywną i radosną grę na zakończenie sezonu!
I gratulacje 🙂
Jednak wciąż nie wiadomo, czy odbędzie się spotkanie barażowe między dwunastą w tabeli Super Ligi FK Bucharą a trzecim zespołem jej zaplecza, Istiklolem Fergana. Nie mogę znaleźć ŻADNYCH informacji co do domniemanego starcia barażowego i jego terminu. Zatem możliwa jest zarówno opcja z utrzymaniem Buchary jak i jej spadkiem oraz awansem Istiklola.
W kwestii “barażowej” sytuacja ma się identycznie w sąsiednim Tadżykistanie. Na początku listopada zakończył się sezon Wyższej Ligi, który na przedostatniej, 7. pozycji zakończył Chatlon Bochtar. Miesiąc później trzeci i ostatni z zaległych meczów zaplecza tadżyckiej ekstraklasy rozegrał Lokomotiw-Pamir Duszanbe (jego zaległości spowodowane były udziałem niemal wszystkich piłkarzy tej drużyny na Mistrzostwach Świata U17), który wywalczył awans do Wyższej Ligi i na drugą, barażową pozycję zepchnął ekipę Faizkand Wose. Co do ewentualnego starcia Faizkand – Chatlon również nie mogę żadnych informacji znaleźć, zatem nie zdziwię się, że zostanie ono odwołane i np. powiększy się liga bądź spadnie jedynie ostatni Pandższer Kołchozobod.
Gdy tylko otrzymam jakiekolwiek informacje nt. potencjalnych baraży, postaram się poinformować o nich na bieżąco na AzjaGola.
Przejdźmy zatem do zakończenia sezonu w Turkmenistanie.
Gole: Durdyjew 32, 35, Sułtanow 49, Tagajew 65
Wicemistrz pewnie obronił srebro. Zawodnicy Bajramnijaza Berdyjewa od czterech potyczek nie stracili gola, wygrali 5 ostatnich spotkań a od dziesięciu są niepokonani. Z kolei ekipa Tofika Szukurowa doznała trzech kolejnych porażek a od pięciu meczów nie wygrywa i nie strzela gola.
Żółte kartki: Annaorazow, Sułtanow, Baszymow, Orazmuhammedow – Kurbanow, Bajramow, Gułmajew
Czerwone kartki: Baszymow 90+2′ – Bajramow 75′
Sędzia: Mamedow (Aszchabad)
Widzów: 350 (Aszchabad)
Gole: Jakubow 40, Nurnazarow 67, Amanmamedow 77
Primorcy wygrali pierwszy mecz ligowy od 30 października ale starczyło im to tylko na brąz.
Żółte kartki: Iliasow, Karadanow, Mamedalijew, Gulijew – Nurłyjew, Magtymow
Sędzia: Goszszanow (Tedżen)
Widzów: 700
Gole: Gazakow 67, Mirsułtanow 81 – Chałłyjew 53
Po wymęczonej wygranej nad ostatnią drużyną tabeli Energetycy zakończą sezon na piątej pozycji. Gracze Rachmangułego Bajłyjewa przełamali się po siedmiu starciach bez zwycięstwa zaś podopieczni Mekana Nasyrowa doznali piątej porażki z rzędu.
Żółte kartki: Rizajew, Temrijew, Atagarryjew, Annamamedow – Bajramow, Tirkiszow
Sędzia: Ałłaberdyjew (Aszchabad)
Widzów: 1000
Gole: Akmamedow 57 – Kurbanow 11, Kadyrow 27
FK znalazł sposób na Sygnalistów po raz drugi w grudniu. Wcześniej wygrał z nimi 2:1, o mało nie doprowadzając do dogrywki w półfinale Pucharu Turkmenistanu. Zespół Saida Seidowa od sześciu potyczek nie doznał porażki ale finiszują w lidze dopiero na szóstej pozycji. Po raz pierwszy od 21 maja 2017 roku FK Aszchabad ograł Altyn Asyr w lidze (2:1 u siebie).
Żółte kartki: Satłykow, Kadyrow (Aszchabad)
Sędzia: Kurbanow (Balkanabat)
Widzów: 100
W tej kolejce padło 13 goli (3,25 na mecz) zaś ogółem w 28 kolejkach (112 spotkań) strzelono 291 bramek (10,39 na kolejkę i 2,6 na mecz).
Wszystkie 4 spotkania tej kolejki obejrzało łącznie z trybun 2150 widzów (ok. 538 na mecz).
Tabela końcowa:
Klasyfikacja końcowa strzelców:
Nagrody i wyróżnienia:
Ahal Akdasayak – najlepsza defensywa, najnudniej grająca drużyna (61 goli w 28 meczach tej drużyny, średnia 2,18 na mecz), najlepsza drużyna u siebie, najlepsza defensywa u siebie (5 goli), najlepsza defensywa na wyjeździe (12 goli)
Altyn Asyr Aszchabad – najlepsza ofensywa, najlepsza różnica goli, najradośniej grająca drużyna (92 gole w 28 meczach tej drużyny, średnia 3,29 na mecz), najlepsza ofensywa u siebie (38 goli), najlepsza drużyna na wyjeździe, najlepsza ofensywa na wyjeździe (29 goli)
Merw Mary – najgorsza ofensywa, najgorsza defensywa, najgorsza różnica goli, największe rozczarowanie, najgorsza drużyna u siebie, najgorsza defensywa u siebie (24 gole), najgorsza drużyna na wyjeździe, najgorsza ofensywa na wyjeździe (6 goli), najgorsza defensywa na wyjeździe (28 goli)
Nebitci Balkanabat – najgorsza ofensywa u siebie (13 goli)
Szagadam Turkmenbaszy – największa rewelacja
Mecz z największą ilością goli:
12 marca, Altyn Asyr – Nebitci 5:2
Najwyższe zwycięstwo (u siebie i w ogóle):
1 lipca, Altyn Asyr – Merw 6:0
Najwyższe zwycięstwa wyjazdowe:
12 marca, Energetik – Kopetdag 0:3
24 kwietnia, Kopetdag – Szagadam 1:4
18 maja, Aszchabad – Szagadam 0:3
22 września, Merw – Altyn Asyr 1:4
10 grudnia, Nebitci – Szagadam 0:3
Pierwsza trójka:
Altyn Asyr Aszchabad – ósme podium w historii (siódme z rzędu) w tym szóste mistrzostwo (w historii i z rzędu)
Ahal Akdasayak – piąte podium w historii (trzecie z rzędu) i czwarte wicemistrzostwo (wcześniej w latach 2014, 2017 i 2018)
Szagadam Turkmenbaszy – piąte podium w historii i czwarty brąz (wcześniej w latach 2003, 2014 i 2017)
Faza grupowa Pucharu AFC – Altyn Asyr Aszchabad
1. runda eliminacji Pucharu AFC – Ahal Akdasayak
Nikt nie spada, nikt nie awansuje. W Yokary Lidze 2020 zagrają ci, którzy będą spełniać wymogi licencyjne. Zatem nie zdziwmy się, jak się okaże, że składy przyszłorocznej turkmeńskiej ekstraklasy będzie identyczny z tegoroczną edycją.
Naprzeciw siebie stanęli: Altyn Asyr Aszchabad (po raz szósty, wcześniej 3 triumfy: w 2009, 2015 i 2016 roku oraz porażki w 2010 i 2013 roku) oraz Ahal Akdasayak (po raz czwarty, wcześniej 3 wygrane w latach 2013, 2014 i 2017).
Oba zespoły spotkały się w finale edycji 2013. Wówczas w Turkmenabacie Ahal wygrał 2:1, co było jego pierwszym triumfem w tych rozgrywkach.
Droga Altyn Asyru do finału: Nebitci Balkanabat (1:0 dom, 2:1 wyjazd), FK Aszchabad (3:1 dom, 1:2 wyjazd)
Droga Ahala do finału: Merw Mary (2:0 dom, 0:0 wyjazd), Kopetdag Aszchabad (2:0 wyjazd, 1:0 dom)
A jak było w tym roku w Aszchabadzie?
Gole: Geldyjew 12-karny, Titow 31, Muradow 69
No cóż, Ahal pierwszy raz przegrał finał a Sygnaliści nie pozostawili żadnych wątpliwości i sięgnęli po podwójną koronę. Gratulacje 🙂
Żółte kartki: Titow, Annadurdyjew, Nurmuradow – Saparmamedow
Sędzia: Dżumamuradow (Aszchabad)
Widzów: 500
I tym oto sposobem Turkmenistan udał się na przerwę zimową. A co do baraży w Uzbekistanie i Tadżykistanie, wspomnę o nich, gdy tylko otrzymam jakiekolwiek informacje na ich temat.
Autor tekstu: Łukasz Bobruk
Twitter: red_bobini91
Wyświetleń: 288
