Wasze oczy
na piłkarską Azję
Zapraszamy na kolejną część Encyklopedii Klubów J.League!
Oita Trinita (大分トリニータ) powstała w 1994. roku jako “Oita Trinity” i rozwijała się bardzo szybko. Klub przeszedł od razu przez Ligę Prefektury Oita, a następnie Ligę Kyushu. W 1996. roku Trinita zajęła drugie miejsce w Lidze Krajowej i awansowała do JFL. W 1999. roku Oita przyjęła oficjalną nazwę “Oita Trinita” przez problemy z prawami autorskimi. Słowo “Trinita” jest kombinacją słów “Trinity” i “Oita”, co miało wyrażać wolę wsparcia lokalnych mieszkańców, lokalnego rządu i przedsiębiorstw. Tego samego roku Oita awansowała do J2 i zajęła trzecie miejsce. W kolejnym roku również plasowała się na trzeciej lokacie, a rok później przed ostatnią kolejką pozostawała w grze o awans, ale ostatecznie skończyła na 6. miejscu. Bardzo równą formę trzymał klub z Kiusiu, który każdego roku pokazywał, że liczy się w walce o awans do piłkarskiej elity. W 2002. roku Oita w końcu dopięła swego i po wygraniu J2 awansowała do J1.League. Trinita utrzymała się w J1 przez 7 sezonów z rzędu, a 2008 rok jest wciąż najlepszym rokiem w jej historii. Prowadzeni przez trenera Chamusce piłkarze, zajęli 4. miejsce w lidze oraz wygrali Puchar Ligi Japońskiej – pierwsze poważne trofeum zespołu z wyspy Kiusiu od 1964 i Pucharu Cesarza zdobytego przez Yawata Steel SC. O ile 2008. rok był dla klubu rokiem najlepszym, o tyle kolejny był najgorszym. Oita spadła z J1 i ustaliła niechlubny rekord aż 14. porażek z rzędu. Mało pocieszającą informacją był fakt, że klub i tak spadłby tamtego roku z ligi, ponieważ Oita była bardzo zadłużona u władz ligi JFL, a reguły J.League wyraźnie zabraniają takim zespołom gry w najwyższej lidze. Kolejne dwa sezony w J2 były bardzo trudne i klub kończył kolejno na 15 i 12 miejscu. Dopiero rok 2012. przyniósł kibicom nadzieje, gdyż Oita po zajęciu 6. miejsca zagrała w play-offach o awans. Klub z Kiusiu był pewny swego i najpierw rozprawił się z Kyoto Sangą, a następnie z JEF United i wrócił do J1.League. Niestety nie na długo. Oita znów wyraźnie odstawała i zajęła ostatnie miejsce. Sezon 2014 był przeciętny, ale 2015 był już dramatyczny. Trinita zajęła przedostatnie miejsce w J2 i jako pierwszy klub w historii, który zdobył znaczące trofeum, spadła do J3.
Na szczęście klub od razu wrócił do J2 po wygraniu J3 i po świetnym i efektownym sezonie 2018 wróciła do J1 gdzie gra obecnie i to z dużym powodzeniem. Oita przywitała się z ligą sensacyjnym zwycięstwem w Kashimie z Antlers.
Oita przeszła w swojej historii wiele trudnych chwil. Zawsze jednak potrafiła się podnieść i wrócić na szczyt, a razem z nią zawsze szli jej świetni kibice, którzy nie opuścili zespołu nawet w J3.
1351 Yokoo, Oita, 870-0126, Japonia
“Big Eye” jak często nazywany jest stadion Oity, został zaprojektowany przez wielkiego architekta Kisho Kurokawe i został wybudowany na Mistrzostwa Świata w 2002. roku. Budowa stadionu pochłonęła 25 miliardów jenów i trwała 3 lata. Obecnie obiekt pomieści 40,000 widzów i będzie jednym ze stadionów wykorzystanych podczas tegorocznych Mistrzostw Świata w Rugby.
Oita to stolica i najbardziej zaludnione miasto prefektury Oita. Powstało w 2005. roku, kiedy to miasta Notsuharu i Saganoseki połączyły się w jedno – Oitę. W latach 60. i 70. miasto słynęło z fabryk dużych firm, takich jak Nippon Steel, czy Showa Denko. Później doszły do tego także Canon oraz Toshiba. Oita jako Oita jest stosunkowo młoda, ale te tereny (zwane wtedy “Funai (府内)”) odgrywały ważną rolę już w XVI wieku, kiedy to potężny klan Ōtomo wybrał je jako swoją siedzibę. W mieście znajdziemy m.in.:
@i-road
Trenerem Oity jest Tomohiro Katanosaka, który objął posadę w lutym 2016. roku. Trinita jest jego pierwszym prowadzonym samodzielnie klubem. Wcześniej był jedynie asystentem w Hiroshimie i Gambie Osaka, ale pracował z Akirą Nishino, Moriyasu, Petroviciem, Yokouchim, czy Hasegawą. Katanosaka objął Oitę, gdy ta występowała w J3, ale wygrał ligę i natychmiast wrócił do J2. Po dwóch latach pracy w klubie zdołał awansować do J1.League i obecnie notuje z zespołem świetne rezultaty.
Kapitanem klubu jest Yoshinori Suzuki, czyli 26-letni wychowanek Oity, który gra w klubie od 2014. roku. Suzuki także zdobył z klubem mistrzostwo J3 i wywalczył awans do J1. Ma na koncie 182 występy w barwach Oity, w których zdobył 6 bramek i zaliczył 5 asyst.
Koki Kotegawa to kolejny z wychowanków klubu, ale jeden z niewielu, którzy pamiętają zdobycie pucharu ligi. Z racji na dużą konkurencję w linii pomocy Oity, Kotegawa był wypożyczany do Giravanzu Kitakyushu, gdzie rozegrał 173 spotkania. W koszulce Oity rozegrał nieco mniej spotkań, bo 123. Zdobył w nich 9 bramek i zaliczył 8 asyst.
Ado Onaiwu to wypożyczony z Urawy Reds 23-letni napastnik i obecnie najlepszy (po odejściu Fujimoto) strzelec Oity. Onaiwu to urodzony w Saitamie reprezentant Japonii U-23 i można się spodziewać, że wkrótce i dorosły reprezentant kraju. To jeden z tych zawodników, którzy są niesamowicie trudni do upilnowania z racji na warunki fizyczne i bardzo dużą szybkość.
Oita Trinita w swojej profesjonalnej karierze sięgnęła po 3 tytuły.
Mistrzostwo J2 – 2002
Puchar Ligi Japońskiej – 2008
Mistrzostwo J3 – 2016
Autor tekstu: Kamil Gala
@GalsonHM
Wyświetleń: 522
