Wasze oczy
na piłkarską Azję
“Misiek” Ogasawara zakończył karierę w wieku 39 lat. Uczestnik MŚ 2002 oraz 2006 to najbardziej utytułowany zawodnik w historii J.League. Zawodnik Kashimy Antlers, choć niektórzy mówią, że Kashima to po prostu Ogasawara nigdy nie doczekał się takiego sukcesu komercyjnego jak Hidetoshi Nakata, Keisuke Honda czy Shunsuke Nakamura jednak pod względem tytułów, nagród itd. nie ma sobie równych (samych mistrzostw J.League 7 sztuk).
W Polsce gdzie piszę się o wieku Kazuyoshi (“the Kaziu”) Miury, który jest bardziej atrakcja, ciekawostką sportową niżeli prawdziwym „czempionem” Mitsuo Ogasawara jest postacią prawie anonimową.
Tym większy żal i łezka w oku, jeśli mam się pogodzić, iż ten prawdziwy kapitan Tsubasa zawiesza buty na kołku.
Przez parę lat mieliśmy radochę z oglądania J.league na stacji Eurosport 2, byłem wówczas dumny jak „świnia na łyżwach” z niewymuszonego zachwytu tym piłkarzem przez komentatorów jak Tomasz Lach, Maciej Terlecki czy szanowny Pan Andrzej Strejlau, (który współkomentawał mecze J.League).
„Misiek” był człowiekiem, którego twarz widnieje w Japońskim słowniku pod słowem – „kapitan.”
Człowiek mega cichy, ukrywający emocje poza boiskiem, na boisku non-stop dyrygujący partnerami.
Gdy zaczynał swoją karierę 1998 roku Mitsuo ledwo wyszedł na boisku a już pokrzykiwał na kolegów, ostentacyjnie pokazując rękoma „bierz tamtego, idź tam, przesuwamy się !”
Ogasawara miał swoją stylówe, rozpoznawalną w całej J.League i nie była związana z tylko jedną rzeczą.
Słowem „Misiek” to lojalny samuraj z paroma super mocami, które przyczyniły się do „zaledwie” 24 różnych tytułów mistrzowskich. Co czyni go bezkonkurencyjnym w historii Japońskiej piłki.
Chłopak trzymał przez 20 lat równą formę, bez znaczących wzlotów i upadków a jego skromniejsze liczy w ostatnich latach brały się z walki z własnym zdrowiem i wiekiem niżeli nie umiejętnością poradzenia sobie z rywalami.
Najważniejsze, trzeb to oddać Panu „Kashimie” – od kiedy Mistuo Ogasawara włożył koszulkę Kashimy w której rozegrał 643 spotkania i strzelił 88 goli ( i wpiździec asyst pierwszego i drugiego stopnia) jego klub przepoczwarzył się z klubu silnego w potęgę J.League.
Byli mistrzami 8 razy, zdobyli Azjatycką Ligę Mistrzów, 5x wygrywali Puchar Cesarza , 6x Puchar J.League i raz drugie miejsce w klubowych mistrzostwach świata.
Nigdy nie spadli i nigdy nie zajmowali niższego miejsca niż 11 .
A piszę to do tego, iż i tak w Europejskim mniemaniu będzie się „pie……o” o legendzie Kashimy jaką jest ZICO! Legendarny Brazylijczyk z Japońskim klubem prócz dobrego imienia klubu nie zdobył żadnego znaczącego trofeum. Nie ujmuje byłem trenerowi reprezentacji Japonii niczego, ale nie wstydźmy się powiedzieć słów „Legedną Kashima Antlers jest ich długoletni kapitan – Mitsuo Ogasawara.
Ten lojalny wojownik – zasłużył sobie na to.
(szefie co mamy teraz robić ?)
Urodzony w Morioka Iwate gracz był od młodości liderem drużyn, w których grał.
W wieku 15 lat wygrywa turniej All-Japan Youth Soccer Tournament, jako kapitan zespołu.
Będąc zawodnikiem liceum Iwate Ofunate dostawał powołania do kadr U-15 i U -16 będąc pierwszym zawodnikiem szkoły, którego spotyka ten zaszczyt.
W roku 1998 po ukończeniu szkoły wstąpił w szeregi Kashimy Antlers w jednym czasie z Koji Nakatą , i Masashi Motoyamą. (inni słynni kadrowicze )
W sezonie 2000 zdobywa swoje pierwsze tytuły, zwycięstwo w J.league oraz Puchar Cesarza. W wszystkich spotkaniach ligowych i pucharowych strzela 10 goli wyrabiając sobie markę strzelca wyborowego na pozycji rozgrywającego (Między innymi strzelił gola z połowy, i omało nie powtórzył tego wyczynu trafiając w poprzeczką w innym meczu)
Szlify czerpał od Bismarka brazylijskiego DMC który uczył go wszystkich mankamentów piłki. Został jego naturalnym następcą w Kashimie.
Jego trenerem który poprowadził go do pierwszych mistrzostw był Toninho Cerezo – trener który wyrobił mu charakter trenując go łącznie 7 lat !
W 2002 roku debiutuje w kadrze narodowej u Francuskiego selekcjonera
Philpa Trousiera który nie może być obojętny na wyczyny młodzieńca .
W tym samym roku zostaje powołany na MŚ 2002 kosztem Shunsuke Nakamury tłumacząc tą decyzje tym, że Ogasawara jest zdecydowanie lepszy w odbiorze piłki i silniejszym fizycznie piłkarzem.
W późniejszym etapie kariery w reprezentacji narodowej powoływany przez ZICO Ogasawara grywał, jako MC w taktyce zwanej przez prasę w Japonii „BOX”(pudełko)
W tej taktyce Ogasawara był odpowiedzialny za odbiór jak i za rozgrywanie prostopadłych piłek, i dostarczanie ich do Nakarmury czy Hidetoshi Nakaty.
Mistuso wyglądał w tym ustawieniu blado i widać było w każdym spotkaniu, że się męczy – los jeszcze wtedy nie wiedział, że będzie w następnych latach specjalistą na tej pozycji.
W rep. przeciwko Ze Roberto
Ogasawara słynął z strzałów z dystansu z pierwszej piłki, uwielbiał wbiegać w pole karne na pełnej prędkości gdzie koledzy już wycofywali piłkę w jego kierunku – nie mylił się w takich sytuacjach.
Jego wszechstronność, jako AMC, który rozgrywał, strzelał, wykonywał stałe fragmenty gry byłą, co roku doceniana przez kibiców – był wybierany do najlepszej 11 przez 5 lat z rzędu w latach 2001 do 2005.
Pewnie byłby dalej w tym elitarnym gronie gdyby nie wyjazd zagraniczny do Włoch
a konkretniej do Włoskiej Messiny.
Niestety stał się następną ofiąrą próby zdobycia pieniędzy na Japońskim piłkarzu .
Zagrał w pierwszych 6 spotkaniach zaliczając 1 gola i 1 asystę a później …grali „fenomenalni wirtuozi jak Massimo Minetti, Manolo Pestrin,czy Luigi Lavecchia – żadne nazwisko nic nie mówi ? Żaden z tych zawodników nie zasłużył na miano kogoś więcej niż piłkarskiego wyrobnika.
Rezultat? Messina spadła do 2 ligi a sam Ogasawara wrócił z przeświadczeniem dyskryminacji z nie wiadomych mu przyczyn (jak było naprawdę nigdy się nie dowiemy fakt faktem zawodnicy, którzy występowali punktów nie przynosili drużynie).
(Bramka Ogasawary w Messinie (niestety z Chińskim komentarzem)
Po powrocie do zespołu trenerem drużyny zostaje Paulo Autuori który zdobywa z Kashimą 3 mistrzostwa J.league z rzędu a sam zawodnik zyskuje tytuł MVP w roku 2009 do kolekcji.
Ogasawara w trakcie tych 3 sezonów zajmuje pozycje defensywnego pomocnika (DMC) lub środkowego pomocnika(MC) – pozycje tak przez niego znienawidzone stały się jego specjalizacją.
To, czego Europa go nauczyła to nie pękać przed nikim, zawodnik mimo swoich niezbyt imponujących warunków stał się graczem bardzo twardym i nieustępliwym.
Przestał marudzić na fakt oddalenia od bramki i całkowicie podporządkował się taktyce Paulo Autuori dla dobra zespołu – w końcu zyskał opaskę kapitańską, którą nie oddał do dziś.
Aktualnie Ogaswara jest już doświadczonym 37letnim zawodnikiem który najlepsze sezony ma już za sobą .
3 lata temu mówiono, iż ma za zadanie wychować na swojego następcę Gaku Shibasakiego i spróbować zdobyć mistrzostwo jeszcze raz. Dzisiaj jest to już czas przeszły Shibasaki jest już klonem Mitsuo, a mistrzostwo zostało zdobyte już z TRZECIM pokoleniem Antlersów.
Mimo 37 lat jest on ciągle ważnym ogniwem drużyny, dość powiedzieć, że rok temu Oga zdobył tytuł MVP zdobyty w finale pucharu J.league (J.leagu Cup) roznosząc 3-0 Gambe Osaka. „Misiek Ogasawara” zaliczył jedną asystę oraz przy dwóch kolejnych bramkach zaliczył przed ostatnie podanie.
Ogasawara mimo niskiego wzrostu niesamowicie mocno trzyma się na nogach,
(ma krótkie mocno umięśnione nogi i silny korpus) jeśli się przewróci można być pewnym że usłyszymy gwizdek oznajmiający faul.
Jest nazywany odkurzaczem, ponieważ zbiera multum bezpańskich piłek, mimo że się porusza jednostajnym tempem żółwia z Galapagos przez większość spotkania. Osiąga to dzięki wypracowanej latami boiskowej antycypacji, jego positioning należy do najlepszych w Azji.
Nienaganne panowanie nad piłką i krótki drybling, którym w młodości zdobywał sobie teren przed oddaniem strzału.
Dysponuje piekielnie mocnym a zarazem precyzyjnym uderzeniem z dystansu.
Świetny wykonawca stałych fragmentów gry – rzutów wolnych jak i rożnych.
Doskonały reżyser gry od lata dyktuje tempo gry Kashimy.
Jest płucami i mózgiem tej drużyny oraz przedłużeniem trenera na boisku.
Jest niekwestionowanym mistrzem prostopadłych piłek w J.league oglądanie jego podań wypuszczających zawodników do boju to prawdziwa frajda dla oczu każdego kibica.
Gdyby był hokeistą byłby najlepszym asystentem w klasyfikacji kanadyjskiej tzn. doskonale podaje rozbijającą całą obronę piłkę do zawodnika, która ma świetna pozycje do wykonania asysty.
Coraz sztywniejsze nogi widać już postępujący wiek piłkarza, postępujący brak szybkości, który można porównać z mierzący 200 cm bramkarzem. To głownie ten fakt zatrzymał jego karierę w reprezentacji. Słaba gra głową w obronie, nie dysponuję dobrym wyskokiem, którym mógłby nadrobić swój niski wzrost.
Ogasawara strzelił co niesamowite już 3 gole z własnej połowy stając się światowym specjalistą w tej dziedzinie : Strzelił gola w meczu z Kofu roku 2000r , przeciwko Finlandi w meczu reprezentacji Japonii oraz w spotkaniu z Cerezo Osaka w roku 2012.
Po za tym 4 razy obijał poprzeczki po próbach takich uderzeń :> tak więc bramkarze lepiej niech uważają gdzie stoją kiedy na boisku jest „Misiek Ogasawara”
Z własnej nieprzymuszonej woli pojechał pomagać rodzinom w Sendai po trzęsieniu ziemi w roku 2011 twierdząc, że nie może cieszyć się piłką, kiedy widzi, że inni nie mają dachu nad głową.
Przyczynił się do ogólnokrajowego trendu pomocy piłkarzy w działaniach na rzecz pokrzywdzonych w katastrofach związanych z klęskami żywiołowymi.
Znany jest z tego, że często nie ukazuje radości na twarzy po strzelonym golu, uważając, że wykonuje po prostu to, co do niego należy. Uśmiech pojawia się dopiero wtedy, kiedy gol jest albo szczególnej urody albo sam Ogasawara nie spodziewał się, że piłka trafi do bramki.
Cierpi od 10 lat z powodu przewlekłego bólu stawu biodrowego
Był i jest obiektem wielu cynicznych żartów w tv, ponieważ zawsze do znudzenia w wywiadach po wygranej podkreśla pracę zespołu, i chwali zaangażowanie zespołu.
Przez lata jego kariery, wielu dziennikarzy nim „Mitsu” choćby powie słowo parodiuje go recytując niezmienianą od lat „tantre” piłkarza.
Kashima Antlers
Mistrzostwo J1 League – 1998, 2000, 2001, 2007, 2008, 2009, 2016
Puchar Cesarza – 2000, 2007, 2010, 2016
Puchar Ligi – 2000, 2002, 2011, 2012, 2015
Super puchar J.League – 1999, 2009, 2010, 2017
A3 Champions Cup – 2003
AFC Champions League – 2018
Międzynarodowe
Mistrzostwa Świata U20 – 1999 (2 miejsce)
Puchar Azji – 2004
Indywidualnie
J. League MVP – 2009
Japoński piłkarz roku – 2009
Najlepsza 11 roku J.League – 2001, 2002, 2003, 2004, 2005, 2009
Puchar J.League MVP – 2002, 2015
Puchar Cesarza – MVP finału – 2001
Udział w wielkich turniejach
Mistrzostwa świata U-17 1995
Mistrzostwa Azji U19 – 2 miejsce
Mistrzostwa Świata U20 – 2 miejsce
Mistrzostwa Świata 2002, 2006
Puchar Konfederacji 2003, 2005
Mistrzostwa Azji Wschodniej 2003, 2010
Puchar Azji 2004
Autor tekstu: Adam Błoński
@Adam_Blonski
Wyświetleń: 545
