Wracamy z kolejną częścią encyklopedii klubów J.League i tym razem zabieramy Was do Sendai, skąd pochodzi tegoroczny finalista Pucharu Japonii, Vegalta.

big-vegalta-sendai-MTAyMzM=

Vegalta Sendai (ベガルタ仙台) powstała 30 lat temu jako “Tohoku Electric Power Co., Inc. Soccer Club”. Jak wskazuje ta krótka i chwytliwa nazwa, klub był własnością korporacji elektrycznej, która dostarczała prąd ok. 7. milionom indywidualnych klientów. W 1995. roku klub awansował z Regionalnej Ligi Tohoku do JFL (Japan Football League). W 1999. roku Sendai w końcu awansowało do profesjonalnej J.League i dołączyło do J2 jako Vegalta Sendai. Nazwa “Vegalta” została nadana w hołdzie dla Festiwalu Tanabata, który odbywa się właśnie w Sendai. Inna nazwa festiwalu to “Star Festival”, a “Vega” i “Altair” to nazwy dwóch ciał niebieskich z legendy Tanabata. Połączenie ich nazw dało klubowi nowe imię. W 2001. roku, klub zajął drugą pozycję w J2 i po raz pierwszy w swojej historii awansował do J1. W Japońskiej elicie spędził jednak dwa sezony i od 2004. sezonu znów występował na zapleczu J1. W 2009. roku Vegalta rozegrała fantastyczny sezon i zdobywając 106 punktów wygrała J2. W 2011. na Sendai spadło jednak potężne nieszczęście, którym było trzęsienie ziemi i tsunami, które kosztowało życie kilkanaście tysięcy osób. Ogromna tragedia nie tylko nie złamała ducha zawodników i kibiców, ale zjednoczyła ich jak nigdy dotąd i poniosła piłkarzy Vegalty do zajęcia 4. miejsca w sezonie 2011 i wicemistrzostwa rok później. Wszystkiego tego dokonała drużyna, która była w tym czasie głównym kandydatem do zajęcia miejsca w strefie spadkowej.

Ta tragiczna, ale i heroiczna historia Vegalty Sendai pokazała całemu światu co znaczy prawdziwa jedność i wola walki. Wydarzenia z 2011. roku sprawiły również, że znana przyśpiewka kibiców z Sendai nabrała głębszego znaczenia. Mowa oczywiście o “Take me home, country roads” w wersji kibiców Vegalty.

Skoro mowa o kibicach to należy wspomnieć iż są oni jednymi z najbardziej fanatycznych kibiców w Japonii, którzy zawsze są gwarancją wspaniałej atmosfery. Zarówno w meczu domowym, jak i wyjazdowym.

Drugie miejsce zajęte w sezonie 2012 to wciąż najwyższa lokata zajęta przez Vegaltę w historii jej występów w J1. Dało to oczywiście pierwszy w historii awans do Azjatyckiej Ligi Mistrzów. Kolejne sezony ekipa z Sendai kończyła w okolicach środka tabeli i nie inaczej było w zakończonym niedawno sezonie 2018. 30-lecie swojego istnienia, Vegalta uczciła jednak dojściem do finału Emperor’s Cup, który przegrała 0-1 z Urawą Red Diamonds.

Stadion: Yurtec Stadium Sendai (ユアテックスタジアム仙台)

Japonia, 〒981-3131 Miyagi Prefecture, Sendai, Izumi Ward, Nanakita, Yanagi−78

Sendaistadium2

Stadion otwarto w czerwcu 1997. roku i jest on w stanie pomieścić 19,694 widzów. Poza Vegaltą, swoje spotkania rozgrywa tutaj również ekipa z JFL, Sony Sendai. Obiekt uległ uszkodzeniu podczas trzęsienia ziemi w roku 2011., ale został szybko naprawiony. Podczas Mistrzostw Świata w 2002. roku swoją bazę miała tutaj reprezentacja Włoch.

Miasto: Sendai (仙台市)

Sendai

Sendai jest stolicą prefektury Miyagi, największym miastem regionu Tōhoku i drugim największym miastem na północ od Tokio.

1

Miasto zostało założone w roku 1600. przez Date Masamune. Sendai jest nazywane miastem drzew (The City of Trees), a jego symbolami są najpopularniejsze ulice – Jōzenji i Aoba, przy których rośnie około 60. Brzostownic Japońskich.

Sendai trees

W mieście żyje ponad milion mieszkańców i z pewnością nie mogą oni narzekać na nudę. Poza festiwalem Tanabata, organizowanych jest tutaj wiele innych festiwali o różnym charakterze. Nie są one oczywiście jedynymi atrakcjami miasta.

  • Muzeum sztuki Miyagi

800px-The_miyagi_museum_of_art01s3872

  • Mauzoleum Zuihōden (瑞鳳殿)

800px-Zuiho-den17s3872

  • Zamek Aoba (青葉)

仙台城大手門脇櫓

  • Sendai Mediatheque, czyli budynek wewnątrz którego znajduje się np. biblioteka miejska, studio filmowe i galerie handlowe.

Image

Szkoleniowcem Vegalty Sendai jest Susumu Watanabe, który prowadzi klub od kwietnia 2014. roku. Wcześniej, przez 6 lat był asystentem pierwszego trenera Vegalty, Makoto Teguramoriego, który zajmował z klubem miejsca 4. i 2. w słynnych kampaniach 2011 i 2012. Jeszcze wcześniej prowadził młodzieżowe zespoły klubu, które objął niedługo po zakończeniu swojej kariery piłkarskiej. Watanabe zawiesił buty na kołku w roku 2005. i uczynił to w barwach właśnie Vegalty Sendai, gdzie spędził 4 ostatnie sezony.

DMVBv6QVAAAslh9

Kapitanem Vegalty jest Shingo Tomita. Japończyk dołączył do Sendai w 2005. roku, kiedy to został sprowadzony przez klub z młodzieżowych zespołów Tokyo Verdy. 32-latek ma na swoim koncie 386 spotkań dla Vegalty i jak dotąd jedyne w historii Vegalty trofeum. Był oczywiście członkiem historycznej drużyny, która wywalczyła wicemistrzostwo Japonii.

Shingo

Dwa lata przed Tomitą, do klubu dołączył Naoki Sugai. 34-latek występuje na pozycji prawego pomocnika, choć w tym sezonie 7 spotkań rozegrał na środku obrony. Sugai ma na swoim koncie 336 meczów w barwach Vegalty, w których strzelił 31 bramek i zaliczył 15 asyst.

maxresdefault

W 2004. roku, prosto z uniwersytetu Hannan, do Vegalty dołączył urodzony w Japonii reprezentant Korei Północnej, Ryang Yong-Gi. Koreańczyk z Japońskim paszportem występuje w Sendai już 14 sezonów, w czasie których rozegrał 405 meczów. Strzelił w nich 63 bramki i zaliczył 59 asyst. Podobnie jak Panowie powyżej, był członkiem wielkiej ekipy Vegalty z 2011. i 2012. roku.

ryang

Vegalta ma także w swoim składzie dwukrotnego mistrza Japonii, Naokiego Ishiharę. Zawodnik najwięcej sukcesów święcił w Sanfrecce Hiroshimie, z którą 4 razy sięgał po trofea. Następnie trafił do Urawy Reds, gdzie jednak nie dostawał wielu szans na grę i odszedł do Vegalty Sendai w 2017. roku. Najpierw w ramach wypożyczenia, a rok później już w ramach transferu definitywnego.

W kadrze Vegalty Sendai jest także jeden reprezentant kadry narodowej. Jest nim oczywiście Daniel Schmidt, który zadebiutował w listopadzie tego roku w zremisowanym 1:1 spotkaniu z Wenezuelą. Urodzony w USA Japończyk większość swojej kariery spędzał na różnych wypożyczeniach, ale w zakończonym niedawno sezonie wskoczył do bramki Sendai i już jej nie opuścił. Świetna dyspozycja Schmidta zaowocowała powołaniem do reprezentacji i zmianą statusu, na bramkarza nr. 1 w klubie.

Tytuły

W swojej profesjonalnej historii Vegalta Sendai sięgnęła po jedno trofeum.

Mistrzostwo J2 – 2009

b66bbff5

Autor tekstu: Kamil Gala
@GalsonHM

Wyświetleń: 578

Autor tekstu: Kamil Gala

Social media

Strefa sponsorowana

Hensfort

Lwowski Baciar

Pewniaczek.pl

Azjagola na Twitterze

Obserwuj mnie na Twitterze