Wasze oczy
na piłkarską Azję
Jest środa, a więc czas na kolejny zespół w ramach Encyklopedii klubów. W tym tygodniu w roli głównej wystąpi Shimizu S-Pulse!
Shimizu S-Pulse (清水エスパルス) powstało w 1991. roku, co czyni klub jednym z najmłodszych profesjonalnych zespołów w Japonii. Zespół przyjął nazwę “Shimizu FC” i powstał przy wsparciu ludzi i ich lokalnych biznesów. To sprawiło, że klub był dość wyjątkowy, gdyż większość powstawała z zespołów należących do dużych korporacji. Dwa miesiące po utworzeniu, zmieniono nazwę klubu na “Shimizu S-Pulse”. S, w wyrażeniu “S-Pulse” pochodzi od słów “Shimizu, Shizuoka, Soccer, Supporter”, a “Pulse” oznacza ducha wszystkich wspierających zespół. 4. lutego 1991. roku, S-Pulse zostało przyjęte do J.League i 4. lipca 1992. roku rozegrało pierwszy mecz w swojej historii. Rywalem “pomarańczowych” była Gamba Osaka, a 4. lipca obchodzone są urodziny klubu. Wzięło również udział w Pucharze ligi japońskiej, gdzie od razu doszło do finału. W 1993. roku klub został jednym z współzałożycieli ligi. Pierwszy ligowy mecz Shimizu miał miejsce w maju 1993. roku, kiedy to mierzyło się z Yokohamą Flugels. Ekipa z Shiuzoki zajęła od razu 3. miejsce w lidze i drugi raz z rzędu doszło do finału pucharu ligi. W 1996. roku klub w końcu sięgnął po pierwsze trofeum w swojej karierze. Za trzecim podejściem udało się bowiem wygrać puchar ligi japońskiej. W 1998. roku Shimizu dotarło do swojego pierwszego finału Emperor’s Cup, a rok później zostało wicemistrzem Japonii. W roku 2000. udało się klubowi wygrać Azjatycki Puchar Zdobywców Pucharów, a rok później sięgnąć po pierwszy Puchar Japonii i Superpuchar. W 2005. roku klub przejął Kenta Hasegawa, który w czasie swojej piłkarskiej kariery grał w Shizuoce przez 8 lat. Pod jego wodzą Shimizu było bardzo silnym zespołem.
Dwa lata z rzędu zajmowało bowiem 4. pozycję w lidze, a w kolejnych latach trzykrotnie dochodziło do finałów krajowych pucharów. Kenta miał do dyspozycji takich zawodników jak Omae Genki, Kazuki Hara, Naoaki Aoyama, Keisuke Iwashita, który w późniejszych latach zdobywał mistrzostwo z Gambą Osaka, Ota Kosuke czy Shinji Okazaki.
Genialna “młodzież Hasegawy” zawojowała piłkarską Japonię, ale niestety nie przełożyło się to na żadne poważne sukcesy. Za czasów Hasegawy w klubie występowali jeszcze Jungo Fujimoto i Teruyoshi Ito. Pierwszy zawodnik trafił do S-Pulse prosto z uniwersytetu. W swoim pierwszym sezonie w J.League zagrał w 28. spotkaniach i został wybrany debiutantem roku. Niektórzy widzieli podobieństwo w jego stałych fragmentach gry do wielkiego Shunsuke Nakamury. Wróżono mu także wielką karierę w europie, a on sam obiecywał kibicom, że jeżeli zmieni klub to na europejski. Odszedł do Nagoi Grampus, ale w czasach gry w Shizuoce był niesamowitym zawodnikiem, który zasługiwał na oferty z Europy.
Ito to już zawodnik innego kalibru. Obecnie ma 44 lata, a wciąż jest aktywnym piłkarzem, który gra w J3. W 1993., czyli w roku powstania J.League, dołączył do S-Pulse, gdzie grał aż do 2011. roku. Ten człowiek to Shimizu S-Pulse. W sumie zagrał dla “pomarańczowych” w 565. meczach i 28-krotnie reprezentował kadrę Japonii. Teruyoshi jest autorem zwycięskiej bramki dla reprezentacji, w meczu przeciwko Brazylii. Meczu, który został nazwany “Cudem w Atlancie”.
W latach 2004-2008 w klubie występował pewien sympatyczny Koreańczyk, który do dziś jest wspominany przez kibiców S-Pulse. Mowa o Jae-Jin Cho, który uznawany był za najlepiej grającego głową i tyłem do bramki napastnika ligi Japońskiej. W wieku zaledwie 29. lat Koreańczyk musiał zakończył swoją piłkarską karierę, z powodu powikłań z dysplazją stawu biodrowego. 40-krotny reprezentant Korei Południowej reprezentował Shimizu w 116. meczach, w których strzelił 50 bramek.
Odejście z klubu Kenty Hasegawy było dla S-Pulse prawdziwym ciosem, co widać po rezultatach osiąganych w kolejnych sezonach. Zespół doszedł do kolejnych dwóch krajowych finałów (oba przegrał), ale w lidze wyglądało to coraz gorzej. Klub leciał coraz niżej, aż w 2015. roku doświadczył pierwszego w swojej historii spadku do J2. Główną przyczyną spadku nie był jednak zły następca Hasegawy, lecz złe zarządzanie klubem przez właścicieli. Na zapleczu japońskiej ekstraklasy Shimizu spędziło jednak tylko rok i po zajęciu drugiego miejsca w J2, powróciło do elity, gdzie występuje obecnie.
3880-1 Muramatsu, Shimizu Ward, Shizuoka, Shizuoka Prefecture 424-0926, Japonia
Główny stadion Shimizu S-Pulse. Nihondaire otwarto w 1991. roku i od 1993. roku jest domem dla Shimizu S-Pulse. Obiekt jest własnością miasta Shizuoka i w wyniku licznych ekspansji pomieści 20,339. widzów. W latach 2004, 2008 i 2009, stadion otrzymywał wyróżnienie za najlepiej utrzymaną płytę boiska w lidze.
2300-1 Aino, Fukuroi, Shizuoka Prefecture 437-0031, Japonia
Stadion otwarto specjalnie na Mistrzostwa Świata 2002. Obiekt pomieści 50,889. osób i mecze na nim rozgrywa zarówno Jubilo Iwata, jak i Shimizu S-Pulse, czyli lokalni rywale. Obie ekipy wybiegają na murawę Shizuoka Stadium tylko w przypadku spotkań cieszących się ponadprzeciętnym zainteresowaniem. Przykładem derby Shizuoki.
Shizuoka to stolica i drugie największe miasto prefektury o tej samej nazwie. Nazwa miasta jest połączeniem dwóch słów: “Shizu” oznacza “spokojne”, a “Oka” oznacza “wzgórze” (bądź w tym przypadku “wzgórza”). W 2003. roku miasto “pochłonęło” mniejsze Shimizu City. Ten zabieg miał na celu ekspansje Shizuoki, która dzięki temu przekroczyła 500,000 mieszkańców.
Shizuoka to swoją drogą bardzo interesujące miasto. Znajdziemy tam m.in.:
Trenerem S-Pulse jest Jan Jönsson. Szwed objął Shimizu w styczniu 2018. roku, a jego asystentem jest znamy fanom J.League Yoshiyuki Shinoda, który w przeszłości prowadził pierwszą drużynę FC Tokyo. Jönsson jak dotąd poprowadził “pomarańczowych” w 39. spotkaniach. 17. razy wygrywał, natomiast 16-krotnie ponosił porażkę. Zaliczył też 6 remisów. Pod jego wodzą Shimizu nie opuszczało środka tabeli i również obecnie znajduje się na 7. miejscu. Jest całkiem dobry wynik zespołu, gdyż ten nadal ma matematyczne szanse na awans do Azjatyckiej Ligi Mistrzów.
Kapitanem Shimizu jest Ryo Takeuchi. Japończyk gra w S-Pulse od 2009. roku z krótką przerwą na wypożyczenie do Giravanzu Kitakyushu. W Shizuoce rozegrał 168. spotkań i pomógł w powrocie klubu do J.League.
Bardzo ciekawym zawodnikiem jest 22-letni Koya Kitagawa. Japończyk jest już 3-krotnym reprezentantem Japonii, co zawdzięcza intuicji Hajime Moriyasu, która kazała mu go powołać. Atakujący Shimizu odpłacił się całkiem nieźle, bo w spotkaniu z Kirgistanem pokazał się z dobrej strony i zaliczył asystę. Do pierwszej drużyny S-Pulse trafił w 2015. roku gdzie awansował z ekip młodzieżowych klubu. Do tej pory rozegrał w Shimizu 115 spotkań, w których zdobył 32. bramki i zaliczył 18 asyst.
Jong Tae-Se (Chong-Tese) to urodzony w Nagoi reprezentant Korei Północnej. W Shimizu występuje nieprzerwanie od 2015. roku. Wcześniej był zawodnikiem m.in. Kawasaki Frontale, VFL Bochum, czy FC Koln. Mocno przyczynił się do powrotu S-Pulse do J.League, bowiem w J2 został królem strzelców z 26. trafieniami. W Shizuoce rozegrał łącznie 101 spotkań, w których zdobył 46. bramek i zaliczył 19 asyst.
Klub radził sobie poniżej oczekiwań, więc władze Shimizu zdecydowały się na transfer. Sprowadzono więc Douglasa, który wrócił do Japonii z tureckiego Alanyasporu. Wrócił, bowiem wcześniej grał w Kyoto Sandze, Tokushimie Vortis i Sanfrecce Hiroshimie. Z ekipą “strzał” zdołał nawet wywalczyć mistrzostwo Japonii. Dla S-Pulse rozegrał jak dotąd 13 spotkań, w których strzelił 10 bramek.
W profesjonalnej erze, Shimizu S-Pulse zdobyło 5 tytułów.
Puchar ligi japońskiej – 1996
Azjatycki Puchar Zdobywców Pucharów – 2000
Emperor’s Cup – 2001
Superpuchar Japonii – 2001
Superpuchar Japonii – 2002
Autor tekstu: Kamil Gala
@GalsonHM
Zapisz
Wyświetleń: 433
