Wasze oczy
na piłkarską Azję
W najbliższy wtorek (20 listopada) o 11:20 naszego czasu (19:20 czasu miejscowego) w Toyota City zostanie rozegrany mecz towarzyski między Japonią i Kirgistanem.
Obie reprezentacje przygotowują się do styczniowego Pucharu Azji (Japonia w grupie ma Oman, Turkmenistan i Uzbekistan zaś Kirgizi zagrają z Chinami, Koreą Południową i Filipinami). Między sobą zmierzą się po raz pierwszy.
Wydaje się, że zwycięzca tego starcia już jest znany, jednak tym artykułem chcę pokazać, że wcale tak być nie musi. Tutaj podałem pełną listę graczy powołanych na ten mecz przez Aleksandra Kriestinina lecz chciałbym zwrócić szczególną uwagę na kilku zawodników. Omówię czterech, po jednym z każdej pozycji.
Paweł Matiasz (bramkarz, 31 lat, ostatni klub – AGMK Olmalik, Uzbekistan)
Jest to golkiper, który rozegrał najwięcej spotkań w kirgiskiej kadrze (od 2009 roku 30 razy zakładał reprezentacyjny strój). Obecnie bez klubu. Wydaje się być pewnym punktem defensywy reprezentacji, choć czasem zdarzają mu się błędy (patrz mecz z Birmą w październiku zeszłego roku, kiedy zawalił jedną z bramek i Kirgizi zamiast wygrać, tylko zremisowali 2:2). Rosły (197 cm), dobrze grający w powietrzu bramkarz przez 8 lat był związany ze stołecznym Dordojem, z którym 6 razy wygrał mistrzostwo a 3-krotnie Puchar Kirgistanu a także w 2007 roku triumfował w Pucharze Prezydenta AFC. W eliminacjach Pucharu Azji bronił w 10 z 12 spotkań (w dwóch pozostałych między słupkami stawał Walerij Kaszuba) w których wpuścił tylko 8 goli.
Weniamin Szumiejko (środkowy obrońca, 29 lat, UiTM Shah Alam – Malezja)
Nie jest typem wieżowca (185 cm) lecz to właśnie on za sprawą bardzo dobrej gry na pozycji stopera został uznany za “Giganta Defensywy” przez Wszechindyjską Federację Piłkarską, która doceniła jego znakomite występy (dokładnie 17, z jednym golem) w tamtejszym Chennai City, do którego trafił w 2017 roku po licznych sukcesach na krajowym podwórku z Abdysz-Atą Kant, Ałajem Osz czy Ałgą Biszkek. W kadrze narodowej debiutował w 2011 roku lecz nie odegrał w niej jakiejś szczególnej roli (stąd tylko 16 gier w narodowych barwach). Mam jednak nadzieję, że niedługo to się zmieni i pokaże, na co go stać. A jest to interesujący zawodnik, zatem warto obserwować jego reprezentacyjne (i klubowe na zapleczu malezyjskiej ekstraklasy) perypetie. Będę zawiedziony, jeśli Kriestinin nie zabierze go do Emiratów na Asian Cup.
Edgar Bernhardt (środkowy pomocnik, 32 lata, GKS Tychy)
Ten pan chyba najbardziej jest znany polskim kibicom. Słusznie, gdyż jest to na tę chwilę chyba jedyny piłkarz grający na naszych boiskach, który ma szansę wystąpić w styczniowym azjatyckim czempionacie. Bernhardt, choć urodził się w Kirgistanie i ma paszport zarówno rosyjski jak i niemiecki, uważa się za Rosjanina. Nie przeszkadza mu to reprezentować Kirgistanu. Kapitan tejże reprezentacji we wczesnym dzieciństwie wyjechał do Niemiec a jego pierwszymi klubami w karierze były zespoły z niższych lig tego kraju. W karierze zwiedził także Holandię, Finlandię, Tajlandię a nawet Oman, obecnie osiadł w Tychach (wcześniej Widzew, Cracovia i Stal Mielec). Bernhardt jest na tyle kluczowym zawodnikiem kadry, iż rzadko się zdarza, by jakaś akcja reprezentacji Kirgistanu nie przechodziła przez tego gracza, który może występować również jako prawy napastnik. Można być pewnym, że da z siebie wszystko w najbliższych spotkaniach.
Witalij Liuks (środkowy napastnik, 29 lat, SSV 1846 Ulm)
Kolejny zawodnik szczególnie związany z Niemcami. Liuks również urodził się w Kirgistanie i w wieku 6 lat wyjechał do naszych sąsiadów zza Odry. Z tym, że w tamtejszych klubach (głównie Regionalligi) występował nieprzerwanie od początku kariery. W reprezentacji jest jednym z jej najlepszych strzelców (trzeci w tej klasyfikacji, od 2015 roku rozegrał w niej 20 spotkań i strzelił 5 bramek) zatem należy się spodziewać, że obowiązek zdobywania bramek będzie spoczywał choćby na nim (możliwe, że do pomocy z przodu dostanie zdolnego Dordojewca Ernista Batyrkanowa, liczę również na to, że do kadry wróci Anton Zemlianuchin, najskuteczniejszy gracz kirgiskiej kadry). Prawonożny Liuks umie znaleźć się w polu karnym i zaskoczyć jakimś ładnym uderzeniem. A może dzięki dobrym występom na Pucharze Azji zwróci na siebie uwagę klubów choćby z 1. Bundesligi? Tego mu życzę 🙂
Jak powyżsi chłopcy się zmobilizują, to stać ich na wiele. Skoro potrafili ograć Indie i Jordanię oraz napsuć krwi Australijczykom, to i Japończycy powinni mieć się na baczności. Redakcja AzjaGola będzie śledzić wtorkowe spotkanie w Toyota City z zapartym tchem. Można się domyślić, że Kirgizi wybrali sparingpartnerów pod Koreańczyków zaś Japończycy pod Uzbeków czy może bardziej Turkmenów.
Kirgiska kadra na razie rozegrała w sobotę kontrolne spotkanie ze zwycięzcą Ligi Mistrzów AFC, Kashimą Antlers. Jelenie wygrały 2:0. Więcej szczegółów z tego spotkania nie posiadam, znalazłem na stronie kirgiskiej federacji jedno zdjęcie.
Co do kolejnych planów reprezentacji Białych Sokołów, to na grudzień mają zaplanowane zgrupowanie w Katarze, gdzie zagrają m.in. z Palestyną. Więcej szczegółów dowiemy się niebawem.
Notkę następną planuję poświęcić kilku meczom towarzyskim reprezentacji z PA4:
Uzbekistan – Liban
Uzbekistan – Korea Południowa
Pakistan – Tadżykistan właśnie odwołali, decyzja przyszła do mnie gdy tworzyłem ten artykuł
a także wspomniane Japonia – Kirgistan
Dowiecie się również o grudniowych planach reprezentacji Tadżykistanu. Bądźcie na bieżąco!
Autor tekstu: Łukasz Bobruk
Twitter: red_bobini91
Wyświetleń: 329
