„Tam, gdzie oczy Europy nie patrzą – Neimenggu Zhongyou”

Z czym Wam się kojarzy Mongolia? Z bezkresnymi stepami, po których galopują dzikie, nieokiełznane konie? Z jurtami, w których wciąż mieszkają koczownicze plemienia? Z niesamowitym gardłowym śpiewem, który jest znakiem rozpoznawalnym tamtych terenów? A może z Czyngis-chanem, którego imperium podbiło ogromną część świata? Myślę, że każdy z nas wskazał przynajmniej jedną z tych odpowiedzi. Czy jest jednak ktoś, komu ta nazwa kojarzy się z drugoligową chińską drużyną? Przed Wami Inner Mongolia Zhongyou FC.

Od razu trzeba sprostować – zespół, o którym piszę, swoją siedzibę ma w chińskim Regionie Autonomicznym Mongolii Wewnętrznej. Leży on na północy kraju i jego terytorium obejmują historyczne ziemie Mongolii. Oczywiście graniczy też z państwem o nazwie Mongolia. Jest to jeden z największych regionów w całych Chinach, zajmuje powierzchnię prawie 1,2 miliona kilometrów kwadratowych, co stanowi aż 12% obszaru całego kraju. Żyje tam jednak tylko 25 milionów mieszkańców. Dominującą grupą etniczną są oczywiście Chińczycy Han, jednak żyją tam też 4 miliony Mongołów, co ciekawe jest to większa liczba niż w samej Mongolii (3 miliony). Dużą część  terenu zajmują wspomniane bezkresne stepy, porastające wielką Wyżynę Mongolską. Jedyną stałą rzeką przepływającą przez te tereny jest Huang He, pozostałe są jedynie okresowe. Próżno szukać tam lasów, znacznie łatwiej znaleźć pustynie i półpustynie. Dlaczego zatem akurat tam postanowiono przenieść drużynę, która wcześniej występowała w zupełnie innej prowincji?

Klub został założony w październiku 2011 roku przez firmę deweloperską Shanghai Zhongyou Real Estate Group. Dzięki pomocy Departamentu Sportu w Shanxi siedziba klubu została zlokalizowana w stolicy tej prowincji, mieście Taiyuan. Bazą dla seniorskiej drużyny stali się absolwenci lokalnego  Uniwersytetu Technologicznego. Dodatkowo utworzono także sekcję żeńską oraz zespół młodzieżowy. Pierwszą drużynę zarejestrowano w 2012 roku i rozpoczęła grę na trzecim poziomie rozgrywek.
Na miejsce rozgrywania meczów wybrano nie byle jaki stadion – Shanxi Sports Centre Stadium, który może pomieścić 62 tysiące widzów. Początkowo jednak spotkania były rozgrywane na Wanbailin Stadium, a następnie Taiyuan Institute of Electrical Engineering Stadium. Debiutanckim meczem na Shanxi Sports Centre Stadium było spotkanie 1 rundy Pucharu Chin 2012, w którym przeciwnikiem był Shanhgai Pudong Zobon FC. Shanxi Zhongyou przegrało 1:3 i odpadło z rozgrywek. Po rozczarowującym pierwszym sezonie władze klubu postanowiły nie zgłaszać go w następnym roku. Zdecydowano przygotować drużynę dopiero do gry w 2014 roku, zmieniono także nazwę klubu na Taiyuan Zhongyou Jiayi. Decyzja dyrekcji okazała się dobra, ponieważ na koniec sezonu ekipa pod wodzą nowego trenera,  Wanga Bo,  zajęła drugie miejsce i awansowała do Chinese League One. Okazało się jednak, że wymagania licencyjne na wyższym poziomie rozgrywek okazały się niemożliwe do spełnienia przez Departament Sportu Shanxi, dlatego konieczna była relokacja klubu. Z pomocą przyszedł Departament Sportu w Hohhot, stolicy Mongolii Wewnętrznej. 5 stycznia 2015 roku nastąpiło oficjalne przeniesienie siedziby drużyny. Od tego momentu zespół jest znany powszechnie jako Inner Mongolia Zhongyou
(w Chinach jako Neimenggu Zhongyou).

Okazało się, że zainteresowanie piłką w tym regionie autonomicznym nie jest małe, czego dowodem jest średnia frekwencja na stadionie Hohhot City Stadium podczas sezonu 2015 – na mecze Inner Mongolia przychodziło 18 tysięcy kibiców. Jest to drastyczna różnica w porównaniu do 2,5 tysiąca fanów oglądających na żywo spotkania Taiyuan Zhongyou. Debiutancki sezon w Chinese League One wypadł naprawdę dobrze – drużyna Wanga Bo zajęła 6 miejsce. Niestety, był to jak dotąd najlepszy rok Inner Mongolia, każde kolejne rozgrywki drużyna kończyła na coraz niższej pozycji (odpowiednio 7, 10 i 13 miejsce). Spadała też liczba ludzi przychodzących na stadion – w 2018 roku średnia frekwencja wynosiła już tylko 5 tysięcy. Chińskiego trenera przed początkiem zeszłego sezonu zastąpił Hiszpan Raul Agne, który wcześniej prowadził kilka klubów Segunda Division, min. Recreativo Huelva, Cadiz, Gironę czy Zaragozę. Został jednak zwolniony po kilku miesiącach, a jego miejsce zajął ponownie Wang Bo. Niestety, nie zdołał zbytnio poprawić wyników drużyny. W tym roku drużynę przejął Chen Yang, były szkoleniowiec Liaoning FC, Wuhan Zall i reprezentacji Chin u-22. Jego zatrudnienie okazało się strzałem w dziesiątkę. Obecnie (stan na 30.08.2019) zespół zajmuje 5 miejsce tracąc jedynie 2 punkty do lidera, Guizhou Zhicheng. Do końca sezonu zostało jeszcze 7 kolejek i sprawa awansu do Chinese Super League jest otwarta.

Najlepszym strzelcem Neimenggu Zhongyou w 2019 roku jest Andre Senghor, 8-krotny reprezentant Senegalu, który w drużynie z Hohhot występuje od 2016 roku. W obecnej kampanii zdobył 10 goli.
Jego rodak, Babacar Gueye, ma na koncie 5 trafień. 33-letni napastnik w poprzednich rozgrywkach występował w Heilongjiang Lava Springs. Oprócz nich najważniejszymi zawodnikami zespołu z Mongolii Wewnętrznej są: 28-letni obrońca Chen Fangzhou, 30-letni pomocnik Lu Yin i 21-letni skrzydłowy Liu Yue. Ostatni z nich jest wypożyczony z występującego w CSL Tianjin Quanjian. W kadrze znajduje się także dwóch Ujgurów: Mirdan Ablikim i Exmetjan Ekber, którzy jednak nie mają miejsca w pierwszej jedenastce. Warto także wspomnieć o nowym dyrektorze sportowym, Włochu Marco Nappim, który objął swoje stanowisko 4 lipca.

Inner Mongolia Zhongyou nie jest bogatym klubem, o czym świadczyć może fakt, że w swojej historii przeprowadzili tylko 2 transfery gotówkowe. W sezonie 2016 do zespołu za 50 tysięcy euro sprowadził lewego obrońcę Sheng Guo z Beijing Renhe, a wspominany wcześniej Exmetjan Ekber 2 lata później za 64 tysiące euro przeszedł z YB Funde. Jednym z najbardziej znanych zawodników, którzy w przeszłości występował na Hohhot City Stadium, był Serb Nenad Milijas, były gracz min. Wolverhampton Wanderers. Jak widać, klub z krótką historią wciąż czeka na swoje przyszłe gwiazdy.

Jeśli kiedyś ktoś spyta Was, z czym Wam się kojarzy Mongolia, to zaskoczcie go i odpowiedzcie:
„Z drugoligowym chińskim klubem”. Wasz rozmówca na pewno nie będzie się tego spodziewał. Chyba bardziej mogłoby go tylko zdziwić, gdybyście powiedzieli, że z Mongolia to dla Was przede wszystkim muzyka metalowa, taka jak ta zespołu The Hu:

Autor tekstu:
Maciek Łoś

Wyświetleń: 512