Wasze oczy
na piłkarską Azję
Gotoku Sakai przeszedł do Vissel Kobe za 0,5 mln € z Hamburger SV. 28 latek ma pomóc kichającego dolarami klubowi, cierpiącym na przerost marketingu nad poziomem piłkarskim. Wielu jest tam do napinania piersi przed fotkami, mało ciężko pracujących walczaków, do których zalicza się Gotoku.
Jest on prawdopodobnie najlepszym Hāfu Japanese (Obywatel Nipponu mającego choćby jednego rodzica innej narodowości niż Japońska), jaki założył koszulkę reprezentacji Japonii. W ostatnich 3 sezonach był kapitanem Niemieckiej drużyny Hamburger SV, co może podpowiedzieć, jakim szacunkiem cieszył się na obczyźnie.
Nie wszystko było jednak usłane różami inaczej sfrustrowany Sakai nie wróciłby do ojczyzny wprost do kwintesencji ligowej frustracji Vissel Kobe.
Co wiemy w Polsce o jednym z braci Sakai, dlaczego taką sensację wywołał jego transfer do J.League?
Poniżej przedstawiam, postać piłkarza którego karierę można byłoby umieścić pod szyldem – „zawsze w złym miejscu o złej porze.”
DR Gotoku Sakai 酒井 高徳
Pseudonim: „Gou” lub „Go”
176 74kg 28 lat (1991 03 14)
42 spotkania w reprezentacji Japonii
Pozycje, na których może grać DL/DR/ DML/DMR/DMC
Obunożny.
Aktualny klub VFB Stutgart – Niemcy
Lewy lub prawy obrońca któremu nie sprawia kompletnie różnica na której stronie gra (przez co nigdy nie zaznał stabilizacji w karierze).
Idealny dla kadry, aby móc zastąpić dowolnego kolegę w razie kontuzji.
Zdobywca 4 miejsca na Londyńskich igrzyskach olimpijskich w roku 2012.
Sakai urodzony w Nowym Yorku z Ojca Japończyka oraz matki Niemki przeprowadził się do Japonii w mając 2 latka. Dorastając w Sanjo prefektury Nigata Sakai zaczął grywać w Sanjo junior soccer Club wraz z sowim bratem Noriyoshim.
W wieku 15 lat dołączył do akademii młodzieżowej Albirexu Nigata.
15 listopada 2008 zadebiutował w drużynie Albirexu mając zaledwie 17 lat podczas pucharu Cesarza w meczu przeciwko FC Tokyo.
Już w roku 2010 występował na mistrzostwach Azji U-19 w Chinach. W roku kolejnym 2011 został wybrany do składu na mistrzostwa Azji w katarze przez Alberto Zacharoniego jednak w turnieju nie zagrał z powodu kontuzji. Samo powołanie zwróciło uwagę wszystkich sportowych dziennikarzy w kraju, ponieważ Włoski selekcjoner zauważył w chłopaku większy potencjał niż reszta piłkarskiego środowiska.
Sakai kontynuował swoją karierę reprezentacyjną grając dla drużyny olimpijskiej. Wpierw tworząc z w obronie duet Saki’ch czyli Hiroyuki Sakai na prawej obronie oraz on – Gotoku Sakai na lewej.
Japonia przeszła jak burza eliminacje, a na samej olimpiadzie zdobyli 4 miejsce pokonując między innymi Hiszpanów .
Po rozegraniu 85 meczy, zdobyciu 1 gola i 4 asyst dla Albirexu Nigata Gotoku zmienił pracodawcę na VFB Stuttgart. W styczniu 2012 Sakai został wypożyczony do stycznia 2013 z opcją pierwokupu, jeśli zawodnik się sprawdzi.
Jak wyglądał ten sprawdzian dla 20 latka ? Sprawdźcie, filmik ten pamiętam jak dziś, ukazywał pierwsze miesiące rzuconego na głęboką wodę obrońcę.
Sprawdził się i to bezsprzecznie, zarówno w obronie jak i w ataku. W swoim pierwszym sezonie zaliczył w 14 spotkaniach 5 astyst ! Grywając zarówno z prawej jak i lewej stronie boiska.
Świetną robotę w aklimatyzacji wykonał kolega z drużyny inny Japończyk Shinji Okazaki, który wziął pod swoje skrzydła Gotoku.
W kolejnym sezonie Sakai obniżył swoje loty ale…któż ich nie obniżył w Stuttgarcie? Drużyny rozegrała tragiczny sezon, a każdy zawodnik pogorszył swoje statystyki. Tak też i było z Sakaim, który w 27 meczach nie zaliczył choćby jednej asysty czy gola. Punktował jedynie w lidze Europy gdzie zaliczył w 10 spotkaniach 1 gola i 2 asysty.
W roku 2012 6 września Sakai zadebiutował w końcu w dorosłej kadrze Japonii w meczu pucharu Kirin Cup przeciwko Zjednoczonym Emiratom Arabskim.
Od tamtego czasu był regularnie powoływany jednak zdążył zagrać tylko 42 krotnie i widać, było, iż Zacharoni i 3 kolejnych selekcjonerów traktują go, jako koło zapasowe na wypadek kontuzji Yuto Nagatomo, Atsuto Uchidy czy Hiroyuki Sakai’ego. Sakai mocno napierał, miał mecze gdzie po jego akcjach (z Kanadą oraz Jordanią kreował gole) padały zwycięskie bramki, co zamiast go dowartościować budziło poczucie pokrzywdzenia i niesprawiedliwości.
Wydawało się, że wszystko w rękach tego utalentowanego młodzieńca, wkrótce może grać pierwsze skrzypce w reprezentacji.
Dodać trzeba iż potencjał zawodnika był na tyle wysoko ceniony, iż wpływowa strona internetowa IBWM w roku 2013 umieściła go na swojej liście 100 najbardziej ekscytujących młodych zawodników.
Wszystko jednak potoczyło się tak jak nie powinno.
Po 4 sezonach spędzonych w Stuttgarcie (106 meczów, 2 gole, 11 asyst) Sakai odszedł do HSV w roku 2015. Po 2 latach Sakai została mianowany kapitanem zespołu Die Rothosen, co początkowo było uznane za zaszczyt stało się wielkim ciężarem nie od udźwignięcia dla zwykłego śmiertelnika.
W sezonie 2017/18 Gotoku stał się pierwszym kapitanem Hamburga, pod którego dowodzeniem klub spadł do drugiej Bundesligi. Był to pierwszy spadek klubu w 55 letniej historii Bundesligi!
Sezon następny, „Gou” nadal z kapitańska opaską na ramieniu zawiódł w doprowadzeniu do szybkiego powrotu drużyny do Bundesligi. Jak to w pechowym życiu Gotoku bywa, zabrakło ledwie punktu do bezpośredniego awansu (lub przynajmniej baraży).
Kibice wyrazili swoje niezadowolenie w stosunku do Japończyka, z amerykańsko niemiecką krwią obrażając go niezbyta zabawnymi epitetami zarówno na stadionie jak na wszelkich możliwych forach social mediów.
W jednym momencie z piłkarza uznawanego za wzór do naśladowania, kapitanem oddającym życie za swój klub, stał się niechcianym nieudacznikiem przez fanów „dinozaurów.”
Co mało zabawne wraz z tymi wydarzeniami szedł kwas w kontaktach z Japońską federacją.
„Go” przez 7 lat występów w niebieskich samurajach zaliczył aż i tylko 42 występy. Przez ten czas był powoływany praktycznie na każde możliwe spotkanie, jednak miał momenty, kiedy to np. 5 meczów z rzędu nie wstawał z ławki rezerwowej. Oglądał kolegów z drużyny nieodstających wcale od niego poziomem piłkarskim, a kiedy nadawał się okazja to trenerze próbowali nieprzetestowanych nowych bocznych obrońców jak Hiroki Fujiharu, Keisuke Ota, Daiki Niwa, karierę kończył również Yuichi Komano. Przecież Gotoku nigdzie się nie wybiera i dzielnie będzie dzierżył rolę zapchaj dziury.
Ktoś, kto nie latał po 12-20h z Niemiec do Japonii przez 7 lat w te i spowrotem, przeżywał dwa jetlagi w ciągu tygodnia w imię bycia sparing partnerem dla reprezentacyjnych gwiazd a w nagrodę zyskać hemoroidy z siedzenia na ławce – nie może zrozumieć frustracji chłopak urodzonego w USA.
Miarka przebrała się, kiedy w meczu z Polską na Mistrzostwach Świata 2018 Sakai został wystawiony został na prawym skrzydle (AMR) w ustawieniu 4-2-3-1.
Nie wypadł przekonującą i zebrał słabe noty, co zirytowało go na maksa.
Po zakończonym mundialu zakończył swoją reprezentacyjną karierę w wieku zaledwie 27 lat!
Uznał, że i tak selekcjonerzy nigdy nie traktowali go na równi z piłkarzami o podobnym poziomie piłkarskim. Był wówczas już kapitanem Hamburga i czuł się upokorzony tym, że bez względu, jaka jest jego pozycja na starym kontynencie i tak jego sytuacja w kadrze się nie zmienia.
Jest rzucany po całym boisku, cierpi ze względu na swoją obunożność i multifunkcjonalnośc, jednak w Rosji wystawienie go na pozycję skrzydłowego uświadomiło go, że kontynuowanie kariery w reprezentacji nie daje korzyści ani kadrze ani jemu.
Po zakończonym sezonie 2018/19 Sakai mógł pożałować tej decyzji. Uniósł się honorem, jako kapitan niemieckiej marki – lecz został po czasie uznany najgorszym w historii.
Stał się bezdomnym piłkarzem, odwrócił się od kadry ze względu na klub, który zrobił to samo w stosunku do niego, kiedy sprawy poszły nie po jego myśli.
Przejście do Visse Kobe, gdzie zagra z Lukasem Podolskim i Joan Oumari a trenerem jest Thorsten Fink zapewni mu bliskość z Niemiecką kulturą, którą tak pokochał.
Z kolei problemy w obronie Kobe zapewnią mu tak bardzo złaknione prze niego poczucie wartości dla sprawy.
Gotoku Sakai wyciągając z dołka Vissel Kobe będzie pomagał bardziej swojej zranionej duszy niż finansowemu gigantowi. Wrócił do Japonii po rozwodzie z Niemieckim futbolem, gdzie widać związek okazał się niewdzięczny. Może teraz usłyszymy o powrocie do reprezentacji Japonii ?
Mocne strony : Obunożny, drybluje, oraz dośrodkowuje prawą jak i lewą nogą.
Pokazało to dobitnie spotkanie finału Pucha Niemiec gdzie mimo dominującej prawej nogi asystował 25-30 metrowym dośrodkowaniem lewą nogą. Niesamowita wydolność może przez 90 minut latać od jednego końca boiska do drugiego. Świetny w pojedynkach prędkościowych z skrzydłowymi 1-1 gdzie przeważa swoja szybkością nad większością z nich. W Stuttgarcie wykonywał z dobrym skutkiem w pierwszym sezonie rzuty rożne i wolne dośrodkowując celnie futbolówkę na głowę kolegów.
Słabe strony : Gra głową, chaotyczność w swoich poczynaniach zaczyna drybling bez pomysłu jak go zakończy, braki taktyczne – trzymanie spalonego.
PS.
Ma dwóch braci – Noriyoshi Sakai jest graczem Omiy Ardija (również wychowanek Albierexu Nigata) oraz Gosona Sakai grającego aktualnie VfR Aalen.
Historia występów w kadrze
U-15 reprezentacja Japonii (2006)
U-16 reprezentacja Japonii (2007)
U-17 Japonia reprezentacja (2008)
U-18 Japonia 2009 (Kwalifikacje) AFC U-19 Championship 2010
U-19 Japonia
2010 AFC U-19 Championship 2010
U-20 Japonia
2010 Sendai Cup International Youth Soccer Tournament
U-23 Japonia 2011-2012 London Olympic Asian kwalifikacje
2012 London Olympic Games – 4 miejsce.
Reprezentacja z Japonii – 42 występy w latach 2012 – 2018
2012 FIFA World Cup „suport” (zaplecze pierwszej drużyny)
2011 Puchar Azji 2011 zarejestrowany na turniej, później wysłany do domu z powodu kontuzji.
2014 FIFA World Cup.
2018 FIFA World Cup.
2015 AFC Asian CUP
Historia występów według klubów.
2015-2019 Hamurger SV – 124 spotkania 1 gol 5 asyst.
2011-2015 VFB Suttgart – 106 spotkań 2 gole i 11 asyst.
2009-2011 Albirex Nigata 87 występów 1 gol 4 asysty.
Tytuł indiwidualny:
Sendai Cup International Youth Soccer Tournament nagrodę Outstanding Player (2010
Ganbare Sakai!
Autor tekstu: Adam Błoński
@Adam_Blonski
Wyświetleń: 585
