#7 Kawasaki Frontale

Bohaterem 7. części naszej cotygodniowej serii jest obecny Mistrz Japonii, czyli Kawasaki Frontale!

Kawasaki Frontale (川崎フロンターレ) – klub powstał w 1955. roku jako Fujitsu Football Club. Po raz pierwszy Fujitsu awansowało do najwyższego poziomu Japan Soccer League w 1977. roku, ale spadło w następnym sezonie. Do najwyższej ligi powróciło dopiero w roku 2000., kiedy to klub dołączył do J.League. Klub przyczynił się do powstania aż trzech drugoligowych dywizji. JSL 2 w 1972. roku, Japan Football League w 1992. i J2.League w 1999. Fujitsu stało się profesjonalnym klubem w 1997. roku i zmieniło nazwę na “Frontale”, co w języku włoskim oznacza “czołowy”. Zmieniono również herb, który był odwzorowaniem ówczesnego herbu brazylijskiego Gremio, z którym klub współpracował od marca 1997. roku.

Frontale dołączyli do nowo powstałej J2 w 1999. roku i zdołali sięgnąć po mistrzostwo. Awansowali więc do J.League, ale tylko po to, aby za rok powrócić do J2. W 2004. Kawasaki znów wygrało drugą dywizję i ponownie awansowało do J.League. Dwa lata później klub rozegrał fantastyczny sezon i zajął drugie miejsce w lidze, za Urawą Red Diamonds, która sięgnęła po mistrzostwo. Rok później Frontale wystąpiło w Azjatyckiej Lidze Mistrzów i zaprezentowało się z całkiem dobrej strony. Doszło bowiem do ćwierćfinału rozgrywek i odpadło po rzutach karnych z Irańskim Sepahan. W 2008. i 2009. roku Kawasaki również kończyło sezon na drugim miejscu w lidze i tym razem dwukrotnie oglądało plecy Kashimy Antlers. W 2017. roku klub w końcu sięgnął po Mistrzostwo Japonii, wyprzedzając właśnie Kashimę, która zremisowała z Jubilo Iwatą.

Stadion: Kawasaki Todoroki Stadium (川崎市等々力陸上競技場)

1-1 Todoroki, Nakahara Ward, Kawasaki, Kanagawa Prefecture 211-0052, Japonia

Stadion powstał w 1962. roku i poza Frontale, był domem dla Verdy Kawasaki (Tokyo Verdy), Toshiby (Consadole Sapporo) i nieistniejącego już NKK Soccer Club. W 2007. roku na obiekcie rozgrywane były Mistrzostwa Świata w Futbolu Amerykańskim.

W 2017. stadion gościł zawody lekkoatletyczne organizowane przez IAAF i ma pełnić rolę gospodarza dla Brytyjskich lekkoatletów przez Igrzyskami Olimpijskimi 2020, które odbędą się w Tokio. Todoroki przeszło dwie przebudowy. Pierwszą w 1995. roku i drugą w 2015. Dzięki temu obecnie jest w stanie pomieścić 26,232. widzów.

Miasto: Kawasaki (川崎市)

Miasto znajduje się w prefekturze Kanagawa i jest 8. najbardziej zaludnionym miastem w Japonii. W mieście swoje fabryki mają takie firmy jak: Fujitsu, Dell, Toshiba, czy Sigma.

Jeżeli chodzi o miejsca godne uwagi to z pewnością trzeba wyróżnić kilka atrakcji.

Kawasaki Daishi (川崎大師) – to druga najczęściej odwiedzana buddyjska świątynia w regionie Kantō. Powstała w roku 1128.

Nihon Minka-en (日本民家園) – znajduje się tam 20 bardzo starych domów, z różnych zakątków Japonii. Park jest własnością miasta Kawasaki.

Poza przejściem alejką pomiędzy domami, można też wejść do środka i poczuć prawdziwy klimat dawnej Japonii.

@Hu Totya

Muzeum Fujiko F. Fujio – muzeum swoją nazwę nosi od nazwiska Hiroshiego Fujimoto. Dlatego też jest w dużej mierze poświęcone stworzonemu przez Pana Hiroshiego mangowemu bohaterowi, czyli Doraemonowi.

@Aimaimyi

Kawasaki Warehouse – salon gier wzorowany na Kowloon Walled City, czyli odizolowanym “mieście”, które mieściło się w Hong Kongu.

Trenerem Frontale jest Toru Oniki, który zasiada na tym stanowisku od stycznia 2017. roku. Jako piłkarz jest wychowankiem Kashimy Antlers, którą zamienił jednak na Frontale w 2000. roku. W Kawasaki spędził 6 lat i rozegrał 133 spotkania. Od razu po zakończeniu kariery piłkarskiej w 2006. roku został asystentem trenera we Frontale i pełnił tę funkcję aż do 2017. roku kiedy to objął funkcję pierwszego trenera. Oniki wpasował się do zespołu w sposób godny podziwu i już w swoim pierwszym sezonie został Mistrzem Japonii. Obecnie Kawasaki również zasiadają na fotelu lidera J.League i są już bardzo blisko zdobycia drugiego mistrzowskiego tytułu w dwa lata.

Mówiąc Kawasaki Frontale, myślimy Nakamura Kengo (nie mylić z Shunsuke). Ten legendarny Japoński pomocnik jest absolutną legendą klubu. Dołączył do Kawasaki w 2003. roku, tuż po ukończeniu uniwersytetu Chuo. Do tej pory rozegrał 547 spotkań, w których strzelił 87 bramek i zaliczył 112 asyst. W 2004. roku wygrał z klubem J2, a w poprzednim sezonie sięgnął w końcu po upragnione Mistrzostwo Japonii. W 2016. roku został ogłoszony piłkarzem roku w Japonii, oraz wybrano go MVP ligi. Ma na swoim koncie występy na Mistrzostwach Świata z reprezentacją Japonii, dla której rozegrał 68 meczów, w których 6 razy trafiał do siatki. Przez niego przechodzi większość akcji Frontale i to on jest głównym dyrygentem zespołu. Nikt nie nadaje rytmu grze Kawasaki tak jak on. Główną cechą charakterystyczną Nakamury jest niesamowita wizja, oraz umiejętność posłania idealnego podania co do centymetra. Podobnie jak nieco sławniejszego Nakamury, jego wizytówką są genialnie wykonywane stałe fragmenty gry. Bez wątpienia jeden z najlepszych zawodników w historii J.League.

Skoro mowa o klubowych legendach, należy również wspomnieć o najlepszym strzelcu i kapitanie obecnego Frontale. Yū Kobayashi występuje w barwach Kawasaki od 2010. roku, kiedy to ukończył uniwersytet Takushoku. W poprzednim sezonie wygrał z klubem mistrzostwo i został królem strzelców ligi z 23. trafieniami. Wybrano go także najlepszym piłkarzem sezonu 2017. W koszulce Frontale rozegrał jak dotąd 294 mecze, w których 114 razy trafił do siatki i zaliczył 55 asyst. Kobayashi jest także 14-krotnym reprezentantem Japonii.

Dwa mistrzostwa kraju, dwa puchary ligi, dwa mistrzostwa drugiej ligi i jeden Superpuchar Japonii. To dorobek byłego gracza m.in. hiszpańskiej Mallorki, Gamby Osaka, Cerezo Osaka, czy Omiyi Ardiji. Akihiro Ienaga zwiedził trochę klubów w swojej karierze, a obecnie osiadł w Kawasaki, gdzie występuje od 2017. roku. Ma na swoim koncie grubo ponad 200 meczów w J.League, a do tego 18 spotkań w La Liga. W Hiszpanii nie zrobił dużej kariery, ale w Japonii zdobył 7 tytułów. W barwach Frontale wygrał oczywiście ligę w poprzednim sezonie i jak dotąd wystąpił w 71 meczach. Strzelił w nich 10 bramek i zaliczył 18 asyst. 3-krotnie reprezentował barwy kadry narodowej, w której zadebiutował w 2007. roku.

Czas na młodszą gwardię Frontale. Jako pierwszego wypada wspomnieć Ryote Oshime. 25-latek dołączył do ekipy Kawasaki w styczniu 2011. roku, kiedy to przeszedł bezpośrednio z liceum Shizuoka Gakuen. Środkowy pomocnik jest mocnym punktem w składzie swojego zespołu i widzą to trenerzy, bowiem obecnie ciężko wyobrazić sobie skład ekipy z Kanagawy bez niego. Obecnie ma na swoim koncie 225 występów w barwach Frontale, w których strzelił 11 bramek i zaliczył 15 asyst. Poprzedni świetny sezon, który zakończył się mistrzostwem dla Kawasaki, przyniósł mu także powołanie do kadry narodowej i wyjazd na Mistrzostwa Świata w Rosji. Nie rozegrał tam co prawda ani minuty, ale sama obecność na turnieju była dla zawodnika bardzo cennym doświadczeniem i nagrodą za kapitalną postawę w klubie.

Kolejnym młodym zawodnikiem, ale ze stażem ponad 200. gier w barwach Frontale jest Shogo Taniguchi. Japończyk przeszedł do Kawasaki w 2014. roku, zaraz po ukończeniu Uniwersytetu Tsukuba. Podobnie jak poprzedni zawodnicy, ma na swoim koncie mistrzostwo kraju. W koszulce Frontale zagrał 216 meczów, w których 18 bramek i zaliczył 7 asyst, co jest całkiem niezłą statystyką jak na środkowego obrońcę. W 2015. roku zadebiutował w reprezentacji Japonii, w której ma na koncie 3 występy.

Na koniec należy wymienić osobę Hidemasy Mority. 23-letni Japończyk dołączył do ekipy Frontale w styczniu tego roku, kiedy to ukończył Uniwersytet Ryutsu Keizai. W barwach Kawasaki rozegrał 31 spotkań, w których zaliczył zaledwie jedną asystę. Coś szczególnego zobaczył w nim jednak Hajime Moriyasu, który powołał go na wrześniowe mecze towarzyskie reprezentacji Japonii, czym zaskoczył wielu ekspertów. Morita wszedł z ławki w wygranym 3:0 spotkaniu z Kostaryką i więcej w kadrze się nie pojawił. Stawia na niego jednak Oniki, dostrzegł go Moriyasu, więc ten młody chłopak musi coś w sobie mieć i będziemy z ciekawością obserwować jego rozwój.